آیا در جامعه ما برای واگذاری مسئولیت به جوانان اعتماد می شود؟؟!

آیا در جامعه ما برای واگذاری مسئولیت به جوانان اعتماد می شود؟؟!  

هفته نامه موج شمال-خواه و ناخواه نسل جوان میراث داران آینده ی این مرز و بوم هستند و سکان داران آینده ی مملکت،حال اگر نسل قبل نتواند در انتقال تجارب سیاسی و اجتماعی خود با درایت و پختگی عمل کند،این میراث در خطر خواهد افتاد.

ماه گذشته ابلاغیه ای از سوی فرمانداری رامسر برای ادارات مبنی بر معرفی مشاورین جوان برای ادارات ارسال شد.البته اعلان تقریبا عمومی این ابلاغیه نشان از حسن نیت فرمانداری میدهد لذا نفس حرکت خود مهرباطلی بر این ادعاست که امثال این حرکت ها برای اهدای رانت به نورچشمی هاست،زیرا امری که رسانه ای شود حساسیت مردم را بالا برده و مانع از سواستفاده از موقعیت های اینچنینی خواهد شد.هرچند سازوکار و معیار گزینش این مشاورین معلوم نشد اما برای چنین طرحی اتخاذ سازوکاری استاندارد و به دور از نگاه سلیقه ای لازم است تا نهایت بهره وری را شاهد باشیم.

نکته ی مثبت دیگر این امر،بهره گیری از تخصص،دانش و انرژی نیروهای جوان در راستای اهداف واحد مورد نظر است که باید توسط مسئولین ادارات و ارگان های مختلف قدر دانسته شود.به این ترتیب که با صرف کمترین هزینه، سرمایه ی انسانی جدید و دگراندیش که تا الان نگاهی از بیرون به واحد مذکور داشته،که این خود باعث نوآوری و ورود ایده های جدید به واحد است،وارد واحد میشود و در راستای تعالی واحد کمک حال خواهد بود.

البته لازمه ی این امر درک فواید برشمرده و ایمان داشتن به نیروی جوان است که متاسفانه زیاد مرسوم نیست و همواره نه تنها در برابر این دست ابلاغیه ها بلکه برای مشارکت بدون هزینه و داوطلبانه ی نیروهای متخصص جوان مقاومت نشان داده شده است.

این مقاومت دلایل زیادی دارد که یک مورد آن را در مطلب چاپ شده ی اینجانب با عنوان «واکاوی انزوای اجتماعی» در موج شمال بازگو کردم که همانا تلاش جوانان برای کسب موقعیت های اجتماعی بالاتر و احراز منزلت اجتماعی عموماً محتوم به شکست است چرا که پاسخ های کانالیزه شده و مشخص جامعه و نهادهای اجتماعی راه را برای آنان تنگ می کند و پتانسیل بالایی در جامعه به هرز می رود.

نسل پیر که در موقعیت های تثبیت شده ای قرار دارند ، خواهان حفظ امکانات و فرصت ها برای خود هستند و بنابراین نسل جوان را از دستیابی به این منابع محروم می کنند و جوانان را به حاشیه میدان های اجتماعی می رانند. این مقاومت نابخردانه و البته نهادینه شده با ابلاغیه ها نمیشکند بلکه نیازمند تفکر و مدیریتی جهادی برای سنت شکنی است،البته  حال که بستر مناسب برای ورود جوانان به عرصه های مختلف اجتماعی وجود ندارد باید قدر همین اندک فرصت ها دانسته شود و این حداقل ها را در راستای رسیدن به حداکثرها غنیمت شمرد.

اجرایی کردن طرحهایی مانند پیمایش های ملی ارزش ونگرش جوانان در سطح شهرستان و به دست آوردن بانک اطلاعاتی جوانان و برنامه ریزی بر مبنای آن، برگزاری همایشهای سلسله وار در جهت آشناکردن جوانان به حقوق خود و دغدغه مند کردن جوانان کار دشواری نیست .

نگارنده پیشنهادهای عریض و طویلی به مسئولین حوزه ی جوانان شهرستان دارد و صرفا در ردای یک منتقد ظاهر نشده است که در صورت اعلام آمادگی،حاضر به تقدیم آنها میباشد.

البته پیشنهاد بعدی نگارنده (در صورت ناامیدی از مسئولین مربوطه ی این حوزه) به مقامات ارشد شهرستان  آن است که سند توسعه ای برای مسائل جوانان در نظر بگیرند و با ارائه ی منابع اطلاعاتی و با گماردن نیروهای صاحب نظر دولتی در این طرح،تدوین آن را به خود جوانان بسپارند و ضمانت اجرایی آن را متعهد شوند.

 اگر چنین کنیم دیگر نیازی به طرحهای بازدارنده برای جوانانی که خدای ناکرده از مسیر درست منحرف میشوند نداریم همانا که علی(ع) فرمود: اگر ذهن جوانان ما با مطالب حق پر نشود ، با مطالب ناحق پر خواهد شد .

حال که در مورد ساماندهی و غنی سازی اوقات فراغت جوانان،تعالی بخشی به ابعاد شخصیتی و هویتی جوانان،توسعه ی عرصه ی فرهنگی ورزشی جوانان و... فکری اساسی نمی کنید لااقل جلوی مشارکت حداقلی جوانان در عرصه های اجتماعی را نگیرید. سجاد حیاتبخش