تغییر شهرداران و دهیاران گامی به جلو یا عقب!

جبار نوروزی/ با  توجه به این موضوع به نظر می رسد تصویب قوانین جدید مانند محدودیت در توالی انتخاب شهرداران و دهیاران همانند داوطلبان ریاست جمهوری, انتخاب افرادی با شرایط تحصیلی و تخصصی و یا حتی انتخاب دهیاران و شهرداران مانند اعضای شورای اسلامی با آراء مردم  در فرآیند همان انتخابات و همچنین نظارت بیشتر بر عملکرد آنان برای جلوگیری از معضلات ایجاد شده ضروری به نظر می رسد.

انتخابات 24 خرداد ماه با تمام تلخی ها و شیرینی ها, اشک ها و لبخندها و ناکامی ها و پیروزی ها سرانجام سپری شد عده ای با کوله باری از تجربه فضای انتخابات را ترک و چشم به راه چهار سال دیگر ماندند و عده ای دیگر خوشحال و امیدوار از موفقیت خود و اطرافیانشان روزها را می شمارند تا رسما فعالیت خود را در جمع اعضای شورای شهرها یا روستاهایشان آغاز کنند.

اما آنچه حائز اهمیت فراوان است استفاده بسیاری از داوطلبان انتخابات شوراهای شهر و روستا در سراسر کشور از حربه ای به نام تغییر شهردار در شهر و تغییر دهیار در روستا ها در جریان تبلیغات انتخاباتی است که این امر بعلت کمبودها و نواقصی که معمولا در مدیریت همه شهرها و روستاها به نسبت های متفاوت دیده می شود مورد استقبال مردم آن حوزه انتخاباتی نیز قرار می گرفت.

اینک که بسیاری از داوطلبان با شعارهای تغییر, موفق به کسب آرائ مردم شده اند این تغییر در شروع کار و حتی در بسیاری از روستاها و شهرها از هم اینک مهم ترین  مساله فرا روی آنهاست.

البته هرچند عمل کردن به وعده های تبلیغاتی توسط داوطلبان در دوره تبلیغات لازم است اما به نظر می رسد در بسیاری از موارد این تغییر تبدیل به چالشی جدی برای مردم و مسئولین شده است چنانکه در تغییر دهیاران در روستاها در بسیاری از موارد این امر به دلایل نامعلوم با مقاومت و مخالفت بخشداران و فرمانداران شهرستانها مواجه می شود تغیراتی که هرچند گاه ممکن است به علت مسائل سلیقه ای و جناحی باشد اما در بسیاری از موارد ضروری به نظر میرسد به ویژه آنکه در تعداد زیادی از روستا دهیاران به دلایل مختلف که معمولا جناحی, سیاسی, قبیله ای است و حتی گاه با سوء استفاده از وضعیت مالی خود سال های بسیار زیادی و در چندین دوره مختلف در این مسئولیت مشغول به فعالیت بوده و اینک در صورت عدم تغییر  ممکن است ادامه حضور خود را دائمی فرض نموده  و انجام خدمات برای روستا در حاشیه قرار گیرد و با ایجاد جناح و باندهای مختلف گاه از جایگاه های خود به نحوی سوء استفاده نموده و یک حکومت دیکتاتوری محلی در روستا ایجاد نمایند که این امر موجب کاهش اعتماد مردم  در سطح گسترده به حاکمیت می شود.

از طرفی تغییر در این جایگاه ها تنها بعلت علایق و سلایق جناحی و سیاسی نیر ممکن است موجب اشغال این پست ها توسط افراد نالایق گردد که خود موجب ایجاد مشکلات فراوان خواهد شد و در راستای پیشبرد اهداف عمران و آبادانی کشور گامی به عقب محسوب می شود.

با  توجه به این موضوع به نظر می رسد تصویب قوانین جدید مانند محدودیت در توالی انتخاب شهرداران و دهیاران همانند داوطلبان ریاست جمهوری, انتخاب افرادی با شرایط تحصیلی و تخصصی و یا حتی انتخاب دهیاران و شهرداران مانند اعضای شورای اسلامی با آراء مردم  در فرآیند همان انتخابات و همچنین نظارت بیشتر بر عملکرد آنان برای جلوگیری از معضلات ایجاد شده ضروری به نظر می رسد.